اساس پايهريزي روز جهاني كارگر؛ علامت سؤال جدي براي استكبار آمريكا
به گزارش شوش نیوز ؛ فرقه منافقين كه دستان مدعيانش بيشرمانه به خون 12 هزار قرباني كه بخش بزرگي از آنها كارگران بودند آغشته است، چگونه ميتواند با فراخوانهاي مضحك، براي كارگران و خانواده آنها دلسوزي كرده و هموطناني را كه روزگاري پيش كشته است، امروز آزاده خطاب كند؟
به نقل از خبرگزاری فارس ؛ معاون فرهنگي و امور اجتماعي وزير كار با ارسال يادداشتي ، به مبناي برپايي روز جهاني كارگر اشاره و تناقضات سيستم استكباري در نحوه مواجهه با كارگران در كشورهاي خود و كشورمان را بررسي كرده است. متن اين يادداشت بدين شرح است:
وظيفه داريم كه به مناسبت روز جهاني كارگر از آحاد انقلابيون منطقه بهخصوص كارگران اين كشورهاي مسلمان و با شهدا و ايثارگران مصر، ليبي، بحرين، يمن و ديگر كشورهاي اسلامي اعلام حمايت و احساس همدردي كنيم زيرا اتفاقي كه درحال رخ دادن است از نشانه هاي انقلاب اسلامي است كه از حمايت توده مردم و نيز كارگران برخوردار است. آنچه در حوزه كارگري، مديران و كاركنان صنعت نفت ليبي و صنايع مصر و بحرين پديدار شد با حركت هاي انقلابي كارگران و كاركنان ايران در روزهاي منتهي به پيروزي انقلاب اسلامي ايران مشابهتي جدي دارد. تجربه انقلابي كاركنان صنعت نفت آبادان اينك در شمال آفريقا و در صنعت نفت ليبي تكرار شده است كارگران كشورهاي مسلمان ديگر حاضر نيستند بيش از اين زخم هاي كهنه تحقير شدگي تاريخي را تحمل كنند.
از سوي ديگر بايد دانست روز جهاني كارگر به علت تظاهرات اول ماه مي 1886 ميلادي كارگران در شيكاگوي امريكا بود كه صرفاً به منظور مطالبه حقوق صنفي كارگري و نه سياسي و براي درخواست كاهش ساعت كار انجام شد اما اين افراد از سوي مسئولان ايالت شيكاگو و با تلاش هماهنگ پليس و نيروهاي امنيتي آن بهطور وحشيانه اي سركوب و كشته شدند. سؤال اين است كه چرا نشاني از اين موضوع بسيار بزرگ در موتورهاي جستجوگر و شبكه هاي اجتماعي دنيا وجود ندارد؟ چرا نخبگان و رسانه ملي و اهالي مطبوعات در اين موضوع كمتر آگاهي دارند؟ پيشنهاد ما اين است كه شهردار تهران و شوراي محترم شهر تهران براي عدم انحراف سند كشتار كارگران در آمريكا يادماني در يكي از مناطق پايتخت به اين منظور اختصاص دهند. پرسش مهم اين روزها و " پرسش بزرگ ارديبهشت " همان اتفاق بزرگ ماه مي در شيكاگو است مجرم بزرگ هفته كارگر كيست؟! و چرا هفته كارگر كه در طراز جهاني يك مناسبت گسترده دركره زمين است دركشور آمريكا و كانادا مورد توجه واقع نمي شود آيا علت آن غير از اين است كه در اين روز در ايالت شيكاگو كارگران به خاطر اعتراض به ساعات كاري خود مورد قتل عام واقع شدند ؟ واين خود نشانه اي است كه آمريكا صلاحيت سخن گويي درباره تحولات اجتماعي واقتصادي ملت ها وبخصوص ايران را ندارد .
دومين مجرم بزرگ درحوزه كار وتوليد ومناسبات كارگري كه در كشور ما از اوغفلت مي شود گروهك هاي تروريستي نفاق بودند كه در اوج شگفتي و تعجب در تمامي سالهاي پس از انقلاب كارگران ما را به اعتراض عليه نظام فراخوان كرده ودعوت به شورش مي كنند ؟ آيا آنها نمي دانند جامعه كارگري ما كه بالغ بر 15 هزار شهيد به اين آب و خاك تقديم كرده است بيش از 4 هزار نفر آنها جان هاي پاكشان توسط تيم ها وجوخه هاي تروريستي همين گروهك ها درمحل كسب و كار شان گرفته شد ؟15 هزار شهيد كارگردركشور وجود دارند كه به عنوان نماد وسمبل قشر كارگر منبع قدرت وهويت كارگران ايران هستند اما دنيا بايد بداند كه 4 هزار از اين 15 هزار كارگر ترور شدند ترور در شهرها ، در محل كار ، كارگر ، بنا وكاسب ما پيش چشمان كودكان ، زنان و خانواده شان ترور شدند ودرخون غلطيدند اما متاسفانه رد گروهك تروريستي و آمريكا تحت الشعاع برخي كج سليقه گي ها و بي بصيرتي ها ست آيا وقت آن نرسيده است كه پايتخت وشهرهاي بزرگ صنعتي واقعه دلخراش چهار هزار ترور را بصورت نمادين نصب كنند ؟ طبيعي است در حالي در حالي كه آمريكا وكانادا تروريست ها منزويان بزرگ هفته كارگر دست به دست هم مي دهند وبا همدلي كارفرمايان از شأن كاروكارگر تجليل مي كنند بطوري كه امسال نيز كارگران مراسم وديدار مستقلي با رهبر معظم انقلاب خواهند داشت كه اين موضوع نشان از اهميت كسب وكار ومنزلت كارگران درجامعه ونزد حاكميت است ضمن اينكه رشد معرفتي جامعه چند ميليوني كارگري دردوسال اخير بگونه اي بود كه همگان معتقدند جامعه كارگري از طبقه خواص وجريانات روشنفكري دراتخاذ بصيرت پيشي گرفته اند بخصوص اينكه مقام معظم رهبري اين قوه تحليل وبصيرت در جامعه كارگري را در سال گذشته ستودني ارزيابي كردند.
تأملاتي در چيستي نامگذاري روز جهاني كارگر
كارگران و نظام سلطه( حقوق بشر وتبليغات)
دولت مردان آمريكا همواره خود را مدعي حقوق بشر و دفاع از حقوق كارگران معرفي كرده و با استفاده از قدرت اقتصادي و نظامي و ابزار هايي چون سازمان ملل متحدد و كميسارياي حقوق بشر و ديگر نهادهاي بين المللي، همچنين با بهره گيري از تبليغات گسترده رسانه هاي وابسطه به نظام سرمايه داري، دولت ها و ملت هاي مخالف خود را متهم به نقض حقوق بشر و حقوق كارگران مي نمايند و در بسياري از اين كشور ها با تحريك جنبش هاي كارگري سعي در تغيير نظام هاي سياسي و جايگزيني نظامهايي همسو با سياست هاي استعماري خود دارند. اين در حاليست كه بررسي تاريخچه حقوق بشر در امريكا از زمان ورود مهاجران اروپايي به قاره امريكا و وضعيت كارگران در نظام سرمايه داري حاكم بر اين كشور نشان مي دهد كه آمريكا نه تنها به هيچ عنوان نمي‌تواند معياري براي قضاوت در مورد حقوق بشر باشد بلكه خود همواره بزرگترين ناقض حقوق بشر و حقوق كارگران بوده است.
بررسي هاي سالانه مجامع بين المللي حقوق بشري و منابع مستقل از نظام سلطه نشان مي دهد طي سالهاي متمادي در ايالات متحده آمريكا حقوق سياسي و اجتماعي شهروندان ناديده گرفته شده است؛ اعمال زور و خشونت از سوي پليس آمريكا براي مردم اين كشور به امري عادي تبديل شده است و مجريان قانون در آمريكا از قدرتي كه به واسطه موقعيت‌شان دارند، سوءاستفاده مي‌كنند و دردستگاه قضايي اين كشور آشكارا شاهد تبعيض نژادي هستيم. علاوه بر آن زندان‌هاي آمريكا پر از زندانياني است كه به خاطر آزارهاي جنسي در شرايط نامساعدي به سر مي‌برند.
حقيقت روز جهاني كارگر چيست ؟
از سوي ديگر شايد دولت مردان امريكا فراموش كرده باشند، روز جهاني كارگر كه در سراسر دنيا بجز امريكا، كانادا و چند كشور كوچك ديگر گرامي داشته مي شود به خاطر كشتار كارگران شيكاگو در اول ماه مه 1886 به اين نام، نام گذاري شده است.
مناسبت اول مه به عنوان روز كارگر به اين لحاظ بوده است كه در چهارم ماه مه سال 1886، و در چهارمين روز اعتصاب و تجمع كارگران آمريكايي در شهر شيكاگو، پليس به روي آنان آتش گشود كه شماري كشته، عده‌اي مجروح و بعداً چهارتن نيز اعدام شدند. كارگران اعتصابي خواستار تعديل شرايط كار و كاهش ساعات روزانه كار از ده ساعت به 8 ساعت بودند. قرار بود كه اول ماه مه 1886 در آمريكا (ايالات متحده)، كاهش ساعات كار به هشت ساعت در روز، به اجرا درآيد كه چنين نشد و در نتيجه، كارگران در گوشه و كنار اين كشور دست به تظاهرات زدند و در يك‌هزار و دويست كارخانه و كارگاه، اعتصاب صورت گرفت. شمار كارگران معترض شهر شيكاگو بيش از ساير شهرها و حدود 90 هزار تن بود. در چهارمين روز تظاهرات شيكاگو، كارگران اعتصابي و هوادارانشان در "ميدان بيده = Haymarket " جمع شده و از اينجا به حركت درآمده بودند.
سخنرانان آنان بر يك گاري بزرگ سوار بودند و شعار مي‌دادند. پس از طي مسافتي، پليس اطراف اين گاري (چهارچرخه) را گرفت و خواست كه تظاهركنندگان متفرق شوند كه ناگهان انفجاري صورت گرفت، يك مامور پليس كشته شد و چند كارگر و پليس نيز مجروح شدند. اين حادثه سبب شد كه پليس دست به تيراندازي به سوي جمعيت بزند و كشتار صورت گيرد. آمار كشته‌شدگان اعلام نشده‌است ولي اسامي انبوه مجروحان در دست است. پليس با اعمال خشونت موفق شد جمعيت را پراكنده سازد. در پي اين حادثه، هشت تن به عنوان مسبّب دستگير شدند كه پنج نفر از آنان كارگر مهاجر آلماني و يكي هم آلماني تبعه آمريكا بود. دادگاه يكي از اين دستگيرشدگان را به ?? سال حبس محكوم كرد و بقيه محكوم به اعدام شدند كه فرماندار ايالت مجازات دو تن از آنان را به حبس ابد تخفيف داد. يكي از محكومان به اعدام، پيش از اجراي حكم خودكشي كرد و چهار نفر ديگر به دار آويخته شدند. با رسيدن اخبار مربوط به اين تظاهرات، كشتار و اعدام به ساير كشورها، در گوشه و كنار جهان مراسم يادبود برگزار و هر سال هم تكرار شد كه به تدريج اول ماه مه، روز جهاني كارگر عنوان گرفت. چون اعدام‌شدگان شيكاگو عمدتا آلماني بودند، در سال 1933 حزب نازي آلمان روز اول ماه مه را روز ملي و تعطيل عمومي اعلام كرد.
شكاف كارگران با هيأت حاكم آمريكا متراكم مي شود .
اين در حاليست كه در سال هاي اخير وضعيت حقوق كارگران در امريكا نه تنها بهبود نيافته بلكه به ويژه بعد از روكود اقتصادي اين سالها و وضع قوانيني كه بيشتر حامي سرمايه داران بوده تا كارگران، به مراتب بدتر نيز شده است. وضعيتي كه سبب بروز اعتراضات گسترده كارگري در اسفند ماه سال 1389 در اين كشور گرديد. روز سه شنبه اول مارس 2011 گروه انبوهي از ساكنان ايالت اوهايو نيز تحت عنوان ' حركت براي حفاظت از طبقه متوسط اوهايو' تظاهرات گسترده اي را آغاز كردند كه جريان اين تظاهرات به طور مستمر از طريق شبكه ارتباطي 'فيس بوك' در معرض ديد همگان قرار گرفت. تظاهر كنندگان در اين گرد هم آيي ها از قانونگذاران خود مي خواستند تا لايحه اي را كه هدف آن محدود سازي حقوق كار كنان دولتي و سلب اختيارات اتحاديه هاي كار گري در اين ايالت است و در سناي اين ايالت در دست بررسي بود را لغو كند. اين لايحه تاثيرات فاحشي بر وضعيت استخدامي و حقوق و مزاياي بيش از 350 هزار نفر از معلمان كاركنان ادارات حفاظتي و ايمني و ساير كارگران دولتي اين ايالت خواهد گذاشت و اختيارات اتحاديه هاي كارگري اين ايالت را تا حد صفر محدود خواهد كرد. همزمان تظاهرات اعتراضي مشابهي نيزدر ايالت اينديانا نيز برگزار گرديد.
كارشناسان اقتصادي و سياسي معتقدند اين گونه حركت هاي اعتراضي كه در اعتراض به تصميم فرماندار ايالت به گذراندن لايحه در محدود ساختن اختيارات اتحاديه هاي كار گري آغاز شده كم كم به يك جنبش كارگري مبدل خواهد شد و به سراسر آمريكا سرايت خواهد كرد.
آمار هاي ديگري كه از وضعيت كارگران در امريكا منتشر شده حاكي از تجاوز گسترده به حقوق كارگران آمريكايي مي باشد. نيويورك تايمز در دوم سپتامبر 2009 گزارش داد كه در يك نظرسنجي ميان 4 هزار و 387 كارگري كه با دستمزد پايين كار مي‌كردند، 68 درصد اذعان كردند كه دچار كاهش حقوق شده‌اند. همچنين 76 درصد از كارگراني كه بيش از زمان مقرر كار مي‌كردند، گفتند كه اضافه‌كاري به آنها پرداخت نمي‌شود. 57 درصد از شركت‌كنندگان در اين نظرسنجي فاش كردند كه قبض حقوقي دريافت نمي‌كنند و بنابراين نمي‌دانند كه حقوق آنها مطابق ميزان تعيين شده توسط قانون است يا خير؟ فقط 8 درصد كساني كه دچار جراحت سخت شده بودند، درخواست غرامت كرده بودند. حدود 26 درصد، كمتر از پايه حقوق تعيين شده توسط دولت حقوق مي‌گرفتند. در ميان كساني كه از وضعيت حقوق يا بازنشستگي خود شكايت كرده بودند، 43 درصد با اخراج يا عمل تلافي‌جويانه از سوي كارفرمايان مواجه شده بودند. (نيويورك تايمز، 2 سپتامبر 2009)
همچنين نشريه "يو.اس.اي تودي " در تاريخ 20 جولاي 2009 فاش كرد كه در سال 2007، مجموعا 5 هزار و 657 نفر در حين كار فوت كرده‌اند كه ميانگين آن چيزي در حدود 17 مرگ در روز مي‌شود. سالانه حدود 200 هزار كارگر در نيويورك، در محل كار، دچار جراحت يا بيماري مي‌شوند. (يو.اس.اي تودي، 20 جولاي 2009)
تا پايان سال 2009، تعداد افراد فاقد هرگونه بيمه درماني، براي هشتمين سال متوالي افزايش يافت. اطلاعات منتشر شده در 10 سپتامبر 2009 توسط دفتر آمار ايالات متحده U.S. Census Bureau نشان مي‌دهد كه 46.3 ميليون نفر بدون بيمه درماني در سال 2008 زندگي مي‌كردند كه 15.4 درصد كل جمعيت اين كشور را تشكيل مي‌دادند. اين ميزان در مقايسه با سال 2007 كه 45.7 ميليون نفر فاقد بيمه درماني بودند، افزايش داشته است و اين افزايش از 8 سال قبل، ادامه داشته است. حدود 20.3 درصد افراد 18 تا 64 ساله آمريكايي در سال 2008 از بيمه محروم بودند كه اين ميزان هم نسبت به سال 2007 كه 19.6 درصد افراد را در بر مي‌گرفت، افزايش داشته است.
مطالعه‌اي كه توسط صندوق "كامن‌ولث " Commonwealth Fund انجام شده است نشان مي‌دهد كه پوشش بيمه درماني افراد بين سنين 18 تا 64 سال، در سالهاي 2007 تا 2009، در 31 ايالت آمريكا كاهش داشته است ).رويترز، 8 اكتبر 2009)
تعداد ايالت‌هاي بحراني از نظر پوشش بيمه درماني افراد بالغ از 2 ايالت در سال 1999، به 9 ايالت در سال 2007 رسيد. در ايالت تگزاس، از هر 4 نفر، بيش از يك نفر محروم از بيمه درماني است كه از همه ايالت‌ها بيشتر است.
مسووليت چهار هزار ترور كارگران ايران با آمريكا و منافقين است
تجاوزدولت مردان امريكا به حقوق كارگران محدود به كارگران اين كشور نمي شود بلكه حاكمان نظام سلطه با حمايت هاي گسترده از گروهك هاي تروريستي از جمله گروهك منافقين همواره شريك جنايت هاي اين تروريست ها در كشتار مردم بي دفاع بوده است. گرچه در مناسبت هاي گوناگون كارگري معمولا تبليغات وسيعي در تمام رسانه ها و سايت هاي بيگانه و خارج نشين براي فراخوان تجمع و اعتراض و اعتصاب كارگران ايران اسلامي شكل ميگرد، دعوت كنندگان اين فراخوان ها همانهايي هستند كه مجري كشتار هزاران شهروند بيگناه در دهه 60 بودند. حدود 4000 نفر از اين شهدا از كارگران خدوم و زحمت كشور هستند.
چندي پيش به ابتكار انجمن دوستداران عدالت وزارت كار و امور اجتماعي اولين همايش كارگران شهيد ترور در سالن هفده شهريور وزارت كار برگزار شد. اين جلسه با حضور خانواده هاي كارگران قرباني ترور و با حضور تعدادي از مسئولين و نمايندگان مجلس انجام شد. اين همايش هم شور داشت و هم غمي حاكي از ياد عزيزان از دست رفته بر فضا حاكم بود. مراسم بزرگداشت كارگران شهيد ترور ما را به ياد فرمايشات مقام معظم رهبري در جمع كارگران مي اندازد كه فرمودند: "قشر كارگر از ابتداي پيروزي انقلاب اسلامي تاكنون امتحان بسيار خوبي داده و كه دوران دفاع مقدس و فقط يك نمونه آن است. " ايشان با اشاره به تلاش دشمنان از اول انقلاب براي استفاده از قشر كارگر و مسائل كارگري به عنوان اهرم فشار سياسي برضد نظام اسلامي، خاطر نشان كردند: "اين موضوع در سي سال گذشته در دستور كار دشمنان اسلامي قرار داشته است اما قشر كارگر نيز سي سال است كه اين طراحي را ناكام گذاشته اند. "
آري! 4 هزار از 12 هزار افرادي كه توسط گروهك ترويستي منافقين به شهادت رسيده اند كارگراني اند كه جرم آنها دفاع از اسلام و جمهوري اسلامي بود. مدعيان و مدافعين كارگران ايران كه امروز در بيانيه هاي خود كارگران شريف كشورمان را به مقابله با جمهوري اسلامي فرا مي خوانند، غافل از اينكه كارگران به خوبي مي دانند كه منافقين در آمريكا و غرب اقامت داشته و منافع خود را با منافع آنها گره زده اند. مناسبت هاي كارگري در ايران گراميداشت رشادت ها و زحمات كارگراني است كه متعهدانه چرخ هاي سنگين توليد و رفاه جوامع بشري را به دوش مي كشند و مظلومانه به كمترين منافع مادي قناعت مي كنند.
براي مردم بزرگ اين مرز و بوم مناسبت هاي كارگري نه تنها يادآور تلاشگري هاي اين قشر سرنوشت ساز است بلكه يادمان 4 هزار لاله شهيدي است كه با كوردلي فرقه اي تنگ نظر و تفكر منافقانه و ويران گر به نام مجاهدان خلق ، رنگ سرخ شهادتشان تا ابد برپيشاني تاريخ ثبت شده است.
اينجا سخن از دو گروه است ، اول دلاور مرداني كه ستون فقرات اجتماعي ايران بوده اند و دريغ كه امروز در ميانمان نيستندو و دوم ، فرقه اي كه در اذهان ملت ايران تا ابد به نام منافقين به خلق حك شده است ، فرقه اي كه عاملانش حتي براي لحظه اي چشمان خود را بر واقعيت اقدامات وحشيانه و انگيزه جنايات ننگين خود بر ضد نوع بشر باز نكردند. روشن است كه پاس داشت كارگر يك وظيفه ملي و همگاني است، اما به راستي گروهي كه ارزش هاي ابتدايي حيات بشر را به سادگي نقض مي كند و جان انسان ها را قرباني طمع به قدرت رسيدن رهبران خود مي كند، كساني كه محبوس كردن اعضاي خود در زندان هاي اشرف ، شستشوي مغزي و تلاش براي بي خبري آنها از جهان خارج را افتخار تشكيلاتي مي دانند و بالاخره فرقه اي كه دستان مدعيانش بي شرمانه به خون 12 هزار قرباني كه بخش بزرگي از آن ها كارگران بودند، آغشته است ، چگونه مي تواند با فراخوان هاي مضحك، براي كارگران و خانواده آنها دلسوزي كرده و هموطناني كه روزگاري پيش كشته است را ، امروز آزاده خطاب كند؟
به راستي ، تاريخ چگونه مي تواند سياه ترين نقاط را در اعماق خود محو كند؟ و آيا چه روايتي مي تواند جايگزين حضور انسان در زيباترين لحظات زندگي در كنار عزيزانش باشد؟ آيا اين همان گروهي نيست كه تنها چند سال پيش از اين ، زنده بودن را از هزاران انسان كارگر گرفت و زندگي را از خانواده هايشان ؟ به راستي چگونه مي توان خيانت رهبران منافقين را در برابر هزاران زن و كودك بازمانده از اين وقايع تروريستي فراموش كرد؟
تبادل لینک هوشمند برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان شوش نیوز و آدرس shushnews.LoxBlog.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.
ورود
اعضا:
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
روز بخير كاربر مهمان! 
تبادل لینک هوشمند 